Zespół Szkół w Tułowicach

3. Technikum Leśne

Na edukację leśną w Tułowicach złożyła się również działalność powołanego w 1962 roku Technikum Leśnego o pięcioletnim okresie nauczania. W latach 1967-1972 uczono w cyklu czteroletnim. Równocześnie z powołanym technikum, w latach 1965-1967 prowadzono naukę w Eksternistycznym Technikum Leśnym dla pracowników OZLP w Katowicach i Opolu. W 1973 roku przeniesiono do Tułowic Zasadniczą Leśną Szkołę Zawodową ze Starościna. Po upływie trzech lat znalazła ona swoją siedzibę w Buczkowicach. Najdłużej jednak edukację leśną w Tułowicach prowadzi Technikum Leśne.

Długoletnie tradycje szkoły wiążą się zarówno z historią jej  istnienia  jak i obiektów, w których funkcjonuje do dziś. W 1957 roku siedzibą nowo powstałej placówki był zamek. Tu znajdowały się trzy sale wykładowe, biblioteka z czytelnią,   gabinet dyrektora, pokój nauczycielski, świetlica i gabinety: pomocy szkolnych, hodowli, ochrony i użytkowania lasu. W pałacu mieściły się także pomieszczenia biurowe, kuchnia, stołówka, magazyny i izba chorych.

W związku z dynamicznym rozwojem szkoły coraz bardziej dawały o sobie znać trudności lokalowe. Dyrekcja placówki podjęła próby rozwiązania tego problemu, których efektem stała się przeprowadzona w 1964 roku adaptacja przejętego po szkole podstawowej budynku, a także   prowadzenie zajęć w systemie dwuzmianowym; jednocześnie zwiększono liczbę godzin praktycznej nauki zawodu.

Do zamku należą również inne, mniejsze, obiekty gospodarcze znajdujące się na terenie parku, które przebudowano zwiększając w ten sposób możliwości lokalowe szkoły. Największym przedsięwzięciem była przebudowa i remont kapitalny zamkowych stajni, w wyniku czego powstał piętrowy budynek mieszczący nową szkołę. Utworzono w nim osiem dużych sal lekcyjnych i kilka mniejszych pomieszczeń stanowiących zaplecze administracyjne. Do nowo powstałego budynku szkoła została przeniesiona w 1966 roku. Dysponowała wówczas pracowniami przedmiotowymi: ochrony, użytkowania,   hodowli i urządzania lasu, maszynoznawstwa i rysunku technicznego, fizyki i matematyki, języka polskiego i historii. Tu urządzono także gabinet zastępcy dyrektora oraz pokój nauczycielski. W zamku - internacie - pozostawiono pracownie chemii, botaniki, bibliotekę z czytelnią, biura i gabinet dyrektora. Pracownie przedmiotowe w nowo powstałej szkole były, jak na owe czasy, dobrze wyposażone. W nich znajdowały się podręczne biblioteczki z literaturą zawodową, zestawy tablic, plansz oraz pomoce naukowe potrzebne do prowadzenia zajęć dydaktycznych takie jak: mikroskopy, rzutniki, projektory filmowe, epidiaskopy i diaskopy.

Następny etap rozwoju bazy lokalowej szkoły obejmuje  lata 1979-1981. W tym okresie przystosowano do prowadzenia zajęć dydaktyczno-wychowawczych  znajdujący się w pobliżu budynek mieszkalno-gospodarczy i połączono go pasażem z główną siedzibą szkoły. Powodem podjęcia tych prac była m. in. zbyt mała liczba  sal lekcyjnych, których część znajdowała się w internacie. Bezpośrednią natomiast przyczyną był gwałtowny wzrost liczby mieszkańców internatu. Zakwaterowanie wszystkich uczniów okazało się niemożliwe. W związku z tym przeniesiono znajdujące się w zamku pracownie dydaktyczne i gabinet dyrektora do budynku szkolnego, zmniejszając tym samym liczbę sal lekcyjnych w szkole. Dyrekcja placówki podjęła starania dotyczące adaptacji drugiego obiektu. Po zakończeniu tych prac lekcje mogły odbywać się bez przeszkód lokalowych.